jan-taylor

jan-taylor: Wejscie do tego sklepu bylo z naroznika dziaiaj Kolbego i Kurzawskiej. Po wojnie sklep mial wspanialy kupiec p.Garstka z Mikstatu. Uczestnik Postania Wielkopolskiego na odcinku Krotoszyn. Wspaniali ludzie,niezwykle serdeczni, mysle tutaj o pani Garstkowej tez. A zaraz obok byl kwaiaty i warzywa p.Trzeciaka, tam rzadzila pani Trzeciakowa, tez wspaniali ludzie.

jan-taylor: Wizytacja 1670 Kościół parafialny w Ostrzeszowie. Wizytacji tegoż kościoła dokonano dnia 16 listopada. Proboszczem tego kościoła jest wielebny Jan Faworski, ksiądz diecezjalny, od kilku lat prezbiterem będący, słabujący na zdrowiu, życia jednak uczciwego i obyczajów właściwych, rodzinę wedle możności wspierający. W Kaliszu logikę ukończył, zaufaniem Ojców Bernardynów z konwentu ostrzeszowskiego się cieszy. Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela przez mieszczan wybudowany przed około czterdziestu laty, cały jest murowany, w dobrym stanie będący. Prawo patronatu do świętej władzy królewskiej przynależy. Ołtarzy sześć w nim się znajduje; największy jest konsekrowany, na nim stoi cyborium bardzo pięknie wyrzeźbione, tam też przechowuje się puszki z najświętszym sakramentem; drugi zaś ołtarz jest od północy, gdzie bractwo różańca świętego swoje nabożeństwa odprawia, Również i trzeci, który ku południowi jest skierowany, jest konsekrowany, poza tym trzech portatyli używa się. Chrzcielnica prostej budowy przy południowych drzwiach położona, misę ma z mosiądzu, takąż pokrywą zamkniętą. Wieża drewniana, w pewnym oddaleniu od kościoła, trzy są w niej poświęcone dzwony, większy nazwany imieniem św. Jana, drugi św. Marka, trzeci św. Łucji, najmniejszy zaś niepoświęcony na szczycie kościoła wisi. Prawdopodobnie nastapila pomylka Kosciol drewniany pewnie byl pod wezw. sw.Jana Chrzciciela a murowany zawsze NMP.

jan-taylor: Wizytacja 1651 Ostrzeszów, około godziny dziewiątej minąłem znaczny i piękny kamień milowy, miasto owo ujrzawszy, nad którym Najjaśniejszy i Najmiłościwszy król Polski na pełne prawo patronatu, wraz z kościołem Matce Bożej Wniebowziętej uroczyście poświęconym, który to jest murowany, obszerny, piękny i przeciw żywiołom dobrze umocniony; ołtarzy ma dziewięć, z czego trzy poświęcone; Tabernakulum najpiękniejszą sztuką ozdobione i wymalowane i dobrze zamknięte, z cyborium8 srebrnym w środku pozłoconym i poświęconym, w którym można było zobaczyć liczne hostie, które po udzielaniu komunii w Święto Narodzenia NMP pozostały9 - proboszcz zapewnił, że przez jego parafian (którzy wszyscy prócz jednego są katolikami) rychło spożytkowane zostaną; kielichy srebrne i pozłacane 4, podobnie monstrancja i różne inne sprzęty w obfitości wedle przedłożonego inwentarza, który też wraz jeszcze innym spisem majątku parafialnego skopiowany i przekazany do kancelarii JE Księcia być powinien10.Baptysterium dobrze wyposażone, a oleje święte i wino mszalne11we właściwym miejscu pod kluczem zamknięte. Przy sprawowaniu sakramentów używa się Rytu Rzymskiego, [sakramenty] sprawowane są często, w czym jeno dwaj ojcowie12 wspomagają pana proboszcza księdza Pawła Bernarda Zapaliusa (Sapaliusa, Sapalińskiego) Silesiusa13, który po przedstawieniu Najjaśniejszemu Panu królowi Polski został ustanowiony przez JE Księcia; człek to dobry, uczony i taki, który nade wszystko inne ceni sobie przyozdobienie Domu Bożego i wiary rozkrzewianie: w którym to celu czynsz w wysokości tysiąca złotych polskich14 ustanowił dla tutejszego altarysty za pozwoleniem władzy tutejszej, i drugi tysiąc przeznaczyć zamyśla, zapytując się, czy by nie mógł był otrzymać jakowych funduszy iżby na gruncie parafialnym wybudować mieszkanie, które by owemu wikariuszowi służyć miało, co byłoby też z pożytkiem dla jego następców na probostwie. Do tejże jego słusznej prośby przychyliłem się, tym bardziej, że było to już wnoszone do pana oficjała15, a zmarły świętej pamięci pan Stephetius niegdysiejszy na te okolice wizytator Jego Ekscelencji chętnie zgodę wyrażał. Jest tu i inna fundacja, dla ołtarza św. Doroty dziewicy i męczennicy, której fundusz wynosi pięćdziesiąt złotych polskich. Altarysta nazywa się Jan Hałorski (Faworski?), w Gnieźnie wyświęcony według okazanych dokumentów, ustanowiony przy rzeczonym ołtarzu przez pana oficjała.

jan-taylor: Ta budowla sakralna niema nic wspolnego z panowaniem Kazimierza Wielkiego.

jan-taylor: Roku Pańskiego 1633. Dnia 5 września przeprowadzona została wizytacja kościoła parafialnego pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w mieście Ostrzeszów, inaczej Schildberg. Prawo patronatu nad nim przypada Najjaśniejszemu Panu królowi Polski. Ściany tejże świątyni są murowane, dość jest obszerna, sklepienie w mniejszej części ponad chórem takoż ma wymurowane, w pozostałej zaś części z desek drewnianych; dach jej jest kryty gontem drewnianym, lecz z powodu starości zniszczony i naprawy wymagający. Do tegoż kościoła od strony północnej przylega zakrystia, cała murowana, z kryptą podobnie wymurowaną. Ołtarzy kościół ten ma pięć, z których trzy poświęcone zostały; i wszystkie są w całości, to jest ołtarz główny, drugi świętej Doroty, trzeci świętej Anny. Dwa zaś, które znajdują się po bokach ołtarza głównego, poświęcone nie są. Przenajświętszy Sakrament Eucharystii przechowywany jest nad głównym ołtarzem w pięknym Tabernakulum złoconym, z całym uszanowaniem. Chrzcielnica jest drewniana i bardzo mała, do środka włożono małe naczynie z miedzi. Oleje święte tutaj przechowywane są w naczyńkach cynowych, w wydzielonym miejscu stosownym, to jest pod starym cyborium , które znajduje się z lewej strony głównego ołtarza. Przybory srebrne będące w użyciu w tymże kościele: Przede wszystkim monstrancja dla [ukazywania] Najświętszego Sakramentu, która jest bardzo piękna i o znacznej wartości. Cztery kielichy wraz z patenami, z których dwa pozłocone. Krzyż srebrny. Dwa małe naczynia, to jest puszki srebrne do przechowywania Najświętszego Sakramentu, z których jedna dla chorych służy. Pozostałe sprzęty takoż w dość dobrym są stanie i ładne, podług tego, co w inwentarzu rzeczy kościelnych odnotowano, który podpisem naszym i pieczęcią potwierdziliśmy. Powyzej fragment z Wizytacji 1633. Slady konsekracji na Prezbiterium 1628 rozdzielone krzyzem gregorianskim, pod nim Joan[biskup suf.wroclawski ]. Dokument Wizytacji 1633 jest bardzo obszerny, dotyczy calosci dekanatu i znajduje sie w AAP , jest zdigitalizowany.

jan-taylor: Ulica brukowana,po bokach "latowka". Pierwotnie drogi ostrzeszowskie byly wysypane piaskim. To byl standard. Niewiele bylo pojazdow kolowych. Natomiast rozowszechnione byly sanie nazywane smykiem. Przyczyna byly koszty kol i osi. Metal byl bardzo drogi. Przyszedl czas kiedy drogi zaczeto brukowac i wprowadzono podatek dla uzytkownikow tych drog. Ten podatek nazwano potocznie kopytkowe (od kopyt konskich). Pierwszy ktory zmienil w Europie ruch kolowy lewostronny na prawostronny byl Napoleon. Przepisy drogowe wprowadzono w 1848 roku. Tresc tych przepisow opublikowano w ostrzeszowskiej prasie i ten numer jest w posiadaniu p. ST.Bojszczaka niestety dodatek z wzorcymi znakow drogowych zaginal. Sa dwa ciekawe plany miasta na ktorych brukpwane ulice sa zaznaczone. Mysmy ten bruk nazywali kocie lby. Jeden z ostatnich sladow to odcinek do Dworku.

jan-taylor: Gratulacje! Gratuluje likwidacji dzwonnicy i dzwonow kosciola przyklasztornego. Niech spoleczenstwo Ostrzeszowa pamieta: Dzwony przetrwaly okres rozbioru,dzwony przetrwaly I wojne swiatowa, dzwony prztrwaly II wojne swiatowa [opatrznosc boska]. Dzwony przetrwaly 1945 do 1957. Teraz 2019 zniknely! Oby nigdy jako sprawcy tej likwidacji nie wymyslono innych. Abp Dymek w czasie konsegracji dzwonow [nie w Ostrzeszowie] nazwal dzwony dusza kosciola.

jan-taylor: Prosze podac nazwe modelu! Czy to jest Fiat???