Zdjęcia
Rok 1958. Marianna Andrzejewska. Zdjęcie wykonane w mieszkaniu P. Franciszka Frykowskiego -krawca. Mieszkanie Pana Frykowskiego znajdowało się na parterze po prawej stronie od wejścia w kamienicy przy ulicy Zamkowej 2 należącej wówczas do Państwa Łakomych. Dziś znajduje się tam kwiaciarnia Państwa Sieraczków.
Rok 1967, niestety nie Ostrzeszów a Poznań, czerwiec i czas międzynarodowych targów. Saturator obsługuje mieszkanka ziemi ostrzeszowskiej, pochodząca z Książenic Zofia Mazurek. Saturator to stalowy wózek na kółkach , często z parasolem chroniącym przed słońcem, służący do serwowania wody z sokiem lub bez. Saturator to niewątpliwie jeden z symboli PRL-u. Czy ktoś może pamięta saturator jeżdzący po Ostrzeszowie? Może chociaż okazjonalnie, od świeta np 1-go maja lub 22 lipca, wyjeżdzał na ulice miasta oferując mieszkańcom słynną "grużliczankę"? Jeżeli miało miejsce takie wydarzenie to prosimy o podzielenie się wspomnieniem.
Stanisław Łucjan Thiel urodzony 20 października 1881 roku we Wrocławiu. Uczestnik I wojny światowej, w stopniu podporucznika walczył na terenie Francji i Rosji. W czasie Powstania Wielkopolskiego dowódca frontu południowego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, w stopniu pułkownika, dowódca 17 DP. W roku 1922 przechodzi do rezerwy i zarządza majątkiem w Doruchowie, biorąc równocześnie czynny udział w życiu społeczno-politycznym Ostrzeszowa. W czasie okupacji więziony, potem w konspiracji w składzie Narodowych Sił Zbrojnych. Zmarł nagle 9 września 1943 roku pod wpływem szoku spowodowanego widokiem zmarłej kilka dni wcześniej córki Katarzyny. Staraniem syna Kazimierza ekshumowany i pochowany w rodzinnym grobowcu w Doruchowie. Pośmiertnie awansowany na stopień generała brygady.
Za stołem weselnym Monika i Wacław Foglerowie.19.03.1946 rok. Wacław Fogler ur. 14.09.1890 r. W czasie pierwszej wojny światowej wcielony do armii pruskiej, walczył na froncie zachodnim i wschodnim, odznaczony krzyżem żelaznym II klasy. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego i ochotnik wojny polsko-bolszewickiej. Po zwolnieniu z wojska pracuje w swoim zakładzie fryzjerskim, aktywny członek chóru męskiego Dzwon. W kwietniu 1940 aresztowany i wywieziony do obozu Dachau. Po wyzwoleniu wraca do Ostrzeszowa, pracuje jako fryzjer w 1953 za rozsiewanie tzw. wrogiej propagandy osadzony w więzieniu w Kępnie. Po zwolnieniu wraca do pracy w spółdzielni rzemieślniczej,której był współzałożycielem. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski. Zmarł 21 grudnia 1969 r.